Fascynujący świat pająków

Świat pajęczaków

W zbiorowej świadomości funkcjonuje wiele legend i fabulacji, często krzywdzących dla tych pożytecznych stworzeń. Lęk przed pająkami najczęściej bierze się z braku informacji, ponieważ boimy się rzeczy których nie znamy. Dlatego organizujemy wystawy edukacyjno-przyrodnicze, aby zmienić ten niesprawiedliwy stan rzeczy. Pająki są naszymi przyjaciółmi oraz ważną częścią ekosystemu. Zjadają uprzykrzające nam życie insekty. Widząc pająka w naszym domu, często reagujemy fobicznie. Okazuje się, że zupełnie niepotrzebnie, ponieważ oznacza to, iż nasz dom jest wolny od zanieczyszczeń chemicznych. Pająki są bardzo czułe na oddziaływanie chemikaliów. A więc, szczęśliwy jest dom gdzie pająki są.

Theraphosa blondi

Ptasznik goliat (Theraphosa blondi) to największy pajęczak żyjący na naszej planecie, który dorasta do 12cm długości korpusu i 30cm rozpiętości odnóży, może ważyć nawet ok. ćwierć kilograma. Występuje m.in. w Brazylii i Wenezueli, a w jego diecie znajdują się owady, jaszczurki, żaby, węże a nawet małe ptaki. Niektóre samice Goliata, osiągają imponujący wiek 25 lat, samce żyją tylko 3–6 lat.

Pandinus imperator

Skorpion cesarski (Pandinus imperator) występuje w Afryce Zachodniej, osiąga do 22cm długości i jest uważany za jednego z największych skorpionów na świecie. Jednak jad którym dysponuje, nie jest groźny dla ludzi, jego siła jest porównywalna z jadem pszczoły. Pandinus, podobnie jak inne skorpiony posiada chitynowy pancerz, który świeci na niebiesko w promieniach UV.

Latrodectus mactans

Znana z kina i literatury Czarna wdowa (Latrodectus mactans), pomimo swych niewielkich rozmiarów (2-3cm), posiada bardzo silny jad, który jest 15 razy silniejszy od jadu grzechotnika. Jednak ze względu na jego niewielką ilość, ukąszenie Czarnej wdowy, bardzo rzadko jest dla nas śmiertelne. Niemniej powoduje paraliż i silne bóle trwające nawet do 48 godzin. Pająk ten zamieszkuje głównie Amerykę Północną, lubi żyć blisko ludzi, często można go spotkać w toaletach pod deską klozetową.

Arachnofobia

Arachnofobia jest mniejszym lub większym zaburzeniem lękowym, które polega nie tylko na odczuwaniu strachu na widok pająka, ale też na zniekształconym wyobrażeniu na jego temat. Słowo „arachnofobia“ pochodzi z mitologii. Arachne, grecka księżniczka była mistrzynią w tkaniu i haftowaniu. Rozgniewała boginię Atenę, tworząc piękniejsze dzieło niż jej. Dziewczyna ze strachu popełniła samobójstwo. Atena kierowana wyrzutami sumienia postanowiła przywrócić jej życie, choć już nie pod postacią człowieka, lecz tkającego misterne sieci sieci pająka.

Pajęczyna

Nić przędna pająków jest kilkadziesiąt razy cieńsza od ludzkiego włosa, a przy tym pięciokrotnie bardziej wytrzymała niż stal. Posiada znakomite właściwości antyseptyczne i mechaniczne, rozciąga się aż o 40 proc. bez rozerwania. Nić pajęcza jest jednym z najtwardszych materiałów znanych ludzkości. Małe pająki budują sieć aby pozyskać pokarm, duże osobniki stosują pajęczynę jako materiał do budowy schronienia. Niektóre gatunki używają jej jako środek transportu, unoszona wiatrem nić może przenieść pająka nawet o kilkaset kilometrów.

Wylinka

Pająki podobnie jak wszystkie stawonogi posiadają szkielet zewnętrzny, który niestety nie rośnie wraz z nimi. Muszą więc co jakiś czas go zmieniać. Dorosłe osobniki robią to raz na 10–16 miesięcy, młodsze oczywiście częściej. Dzięki specjalnym enzymom rozmiękczającym i miejscowemu podwyższeniu ciśnienia, mogą zrzucić starą powłokę. Nowy pancerz potrzebuje kilku dni aby stwardnieć. Zarówno podczas linienia jak i krótko po, pająki są bardzo słabe i bezbronne, właśnie wtedy najczęściej giną.

Dzieci

Wielu badaczy uważa, że strach przed pająkami jest zachowaniem wyuczonym i można się go pozbyć korzystając z pomocy psychologa. Przy powstawaniu lęków, rodzice odgrywają dużą rolę. Jeśli sami reagują z przesadną niechęcią do ośmionożnych stworzeń, to ich dziecko również zaczyna się bać. Teoria ta jest dodatkowo poparta faktem, iż strach przed pająkami jest obecny tylko w niektórych częściach świata i zupełnie nie jest znany ludom pierwotnym.

Wystawa

Ekspozycja składa się z ponad 40 żywych okazów pająków i skorpionów. Zamknięte szklane terraria zapewniają bezpieczeństwo oraz umożliwiają filmowanie i fotografowanie prezentowanych zwierząt z odległości 5-10cm. Bogate opisy i tablice informacyjne pozwalają poznać te stworzenia i ich ważną rolę jaką pełnią w świecie przyrody. Do prezentacji wystawy wymagane jest 100-400m², w jednej lub kilku salach. Wielkość ekspozycji może być dostosowana do Państwa potrzeb i możliwości. Więcej szczegółów znajdą Państwo w zakładce „O nas”.